Tagarchieven: acrylic

Ravevich (ode to Raveel and Malevich)

Door | |
Plaats een reactie
Ravevich (ode to Raveel and Malevich) 2013 Acrylic on Canvas 60 x 80 cm
  Ravevich (ode to Raveel and Malevich) - abstract painting by Boss

“Suprematism” meets “New Vision” in one painting

Kazimir Malevich is one of the founders of abstract art. Initially an adept of impressionism, he evolved gradually to a style that became more and more abstract, until the only thing he kept was a black square. His evolution is similar (but yet different) to the evolution in the work of Piet Mondriaan.

The painting that was the inspiration for Ravevich (ode to Raveel and Malevich), dates from 1915, the top era of Suprematism. The canvas consists of nothing but a black square and a red rotated square in a sea of white. Boss uses this as the background of the Raveel-silhouette. This way the artist accentuates in a subtle way the touch points between both masters (emptiness, large color fields, peace…) as well as the differences (figuration versus abstraction, jagged contours versus austere surfaces, thick impasto paint strokes versus thin layered with underpainting). The style of Malevich is called suprematism, while Raveel introduced the new vision. You could say that Suprematism” meets “New Vision” in one painting.

 

More information about the artists and styles:

New vision

New vision or new figuration was an art movement related to pop art in Belgium and Holland. Members of the movement: Etienne Elias, Raoul De Keyser,Roger Raveel, Reinier Lucassen and poet Roland Jooris. Jooris (a close friend of Roger Raveel) came up with the name of the movement. As a reaction to abstract painting, they developed a new vision on expression and figuration. Roger Raveel in wikipedia suprematism in wikipedia Kazimir Malevich in wikipedia

The Wanderer

Door | |
Plaats een reactie
The Wanderer 2013 Acrylic on canvas 50x50cm
  The Wanderer When watching over the shoulder of the protagonist of this painting, we can see a village or small town in the distance. To reach this, the man probably has to take a bridge. The man still has a long way to go. Is this town the final destination of the man? The title suggests not. We can’t find out much of the man who is turned with his back to us. In some way the man doesn’t belong in this picture. His clothes and briefcase don’t suggest that he is a vagabond. On the other hand you don’t suspect an employee with briefcase at foot in this kind of desolate road, far away from civilization. You expect him on a busy train, queuing in a line of cars or walking on a hectic sidewalk of a city, targeted on his way to his office. The mysterious atmosphere is amplified by the hazy brush strokes and the chiaroscuro. The canvas consists of pronounced dark and light parts. The border between dark and light is formed between the diagonal line from the right upper corner to the left bottom corner. Because of htis, the man is placed in the darker part, the destination in the lighter part. Because the man is on the foreground -and as a result bigger- he first draws the attention, but shortly after that, the eye is lead to the lighter horizon. The title of the painting could be a reference to the painting with the same name of Caspar David Friedrich. On this painting you can also see a sharp dressed man, seen from the back, staring over a see of mist. Here, also a strong light-dark contrast is present. Or maybe it is a contemporary adaptation of an Old English poem about a wanderer who finally sees the light after long nostalgic musing? Of maybe it is a reference to the U2 song with the same name, which starts like this:   I went out walking Through streets paved with gold Lifted some stones Saw the skin and bones Of a city without a soul I went out walking Under an atomic sky …   It would be a feat if Boss had all 3 references in mind when making this painting.
Wanneer we over de schouder van de protagonist van dit schilderij kijken, zien we in de verte een stad of dorp. Om deze te bereiken moet waarschijnlijk eerst nog een brug genomen worden. De man heeft nog een lange weg af te leggen. Is deze stad de eindbestemming van de man? De titel laat vermoeden van niet. Veel komen we niet te weten over de man doordat hij met de rug naar ons gekeerd is. Ergens hoort de man niet thuis in dit totale beeld. Zijn kledij en tas laten vermoeden dat hij geen zwerver is. Anderzijds, een bediende met aktetas verwacht je niet te voet op een dergelijke desolate weg, ver verwijderd van de beschaving. Die vind je op een drukke trein, aanschuivend in de file of jachtig op een trottoir van een stad, doelgericht onderweg naar zijn kantoor. De mysterieuze sfeer wordt nog versterkt door de wazige penseelstreken en het licht-donker contrast. Het doek is in een duidelijk licht en donker gedeelte opgedeeld. De scheidingslijn tussen licht en donker wordt gevormd door de diagonaal van de linker benedenhoek tot de rechter bovenhoek. Hierdoor staat de man in het donker, de eventuele eindbestemming in het licht. Doordat de man op de voorgrond staat en bijgevolg groter is, wordt hij eerst gezien, maar automatisch wordt het oog naar de horizon geleid. De titel van dit werk zou een knipoog kunnen zijn naar het gelijknamige schilderij van Caspar David Friedrich, waarop ook een deftig geklede man, vanop de rug gezien boven een zee van nevel staat. Ook hier is een sterk licht-donker contrast aanwezig. Of is het een eigentijdse interpretatie van een Oudengels gedicht, waarbij de dwaler na lang nostalgisch gemijmer eindelijk het licht ziet? Of is het een verwijzing naar de gelijknamige U2 song, die zo start:   I went out walking Through streets paved with gold Lifted some stones Saw the skin and bones Of a city without a soul I went out walking Under an atomic sky …   Het zou straf zijn mocht Boss die 3 referenties voor ogen hebben gehad.

(door P.O.)

Couple

Door | |
Plaats een reactie
Couple 2013 Acrylic on canvas 50x50cm
  Couple Whoever catches a first glimpse of this odd painting, is confused. The brain of the spectator needs some time to transform the abstraction of the first flash into an image representing a path neer a canal. After a moment, one might notice the couple on the path, the title of the painting refers to. In the distances an anonymous little village looms in the haze that is covering the scene from the prying eyes of the viewer. Three dark parts dominate the canvas: the path and two areas of hillsides covered with trees. The positioning of the dark hillsides against the radiant horizon light and the alternation of dark and light strips, create a gaudy image. The comosition and the spear-shaped ornaments are positioned in a way it leads the eye automatically to the horizon and the couple. It seems like the artist is playing a game with the spectator (without this last one noticing it): from one hand, the cleverly chosen composition forces the eye to watch where the artist wants it to watch. On the other hand, the haze and vagueness of the contours make it hard to peek.
Wie een eerste blik op dit vreemde schilderij werpt, is verward. De hersenen van de toeschouwer hebben even de tijd nodig om de abstractie van de eerste flits om te zetten in een beeld dat een jaagpad aan één of andere kanaaltje voorstelt. Wat later ontwaar je op het pad het koppel waarnaar de titel van het schilderij refereert. In de verte doemt een anoniem dorp op, verhult in de nevels die het tafereel afschermt van de al te nieuwsgierige blikken van de kijker. Drie donkere partijen domineren het doek: het jaagpad en twee boompartijen die heuvels bedekken. De plaatsing van de donkere heuvelruggen tegen een fel horizonlicht en de afwisseling met lichte stroken, zorgen voor een bont beeld. De compositie en de spiesvormige decorelementen zijn zo gekozen dat het oog naar de horizon en het koppel gezogen worden. Het lijkt alsof de kunstenaar een spelletje speelt met de toeschouwer (zonder dat deze laatste het beseft): enerzijds zorgt een clever gekozen compositie ervoor dat het oog gedwongen wordt om te kijken waar hij het wil; anderzijds bemoeilijkt de mist en de vaagheid van de contouren het gluren.

(door P.O.)

Ravollock (ode aan Raveel en Pollock)

Door | |
Plaats een reactie
Ravollock (ode to Raveel and Pollock) 2013 Acrylic and laque on hardboard 42x81cm
  Ravollock (ode aan Raveel en Pollock)

 

This work is a tribute to Roger Raveel and Jackson Pollock. Following the decease of Roger Raveel in 2013, Boss made a series of works as a tribute to this grand master. While doing this, the painter grabbed the opportunity to honour other top artists. The result is an action painting in which Raveel brings some peace. The contrast between the nervous dripping tecnique of Pollock used in the background and the calmness in the emptiness of the Raveel figure in the foreground, give this painting a unique atmosphere. The spirit of Raveel can be found in the works of Boss.
Dit werk is een eerbetoon aan Roger Raveel en Jackson Pollock. Naar aanleiding van het overlijden van Roger Raveel in 2013, maakte Boss een reeks werken waarmee hij hulde wilde brengen aan deze grootmeester. Van deze gelegenheid maakte de schilder gebruik om meteen nog een andere grootheid in de verf te zetten. Het resultaat is een action painting waarin Raveel rust brengt. Het contrast tussen de zenuwachtige druiptechniek van de achtergrond en de rust in de leegte van het Raveelmannetje op de voorgrond, geven dit schilderij een eigen sfeer. De geest van Raveel is terug te vinden in de werken van Boss.

(door P.O.)

Ravothko (ode aan Raveel en Rothko)

Door | |
Plaats een reactie
 
Ravothko (ode to Raveel and Rothko) 2014 Acrylic on hardboard 110x150cm
  Ravothko (ode aan Raveel en Rothko)   The decease of the Belgian artist Roger Raveel in 2013, inspired Boss for the creation of a series of works in honor of Raveel and other masters from the history of art. In these series, the same elements are used: a line figure, representing the contours of Roger Raveel and painted in his style, is depicted on a canvas, which is for the remainder painted in the style of the other artist. In the first work of this set, Raveel is linked to Mark Rothko. The Raveel figure is drawn monumentally in front of a color field painting constructed with red and black. The combination of the styles ot the two artists creates a new unique work: 1 + 1 = 3 in this case.
Het overlijden van de Belgische kunstenaar Roger Raveel in 2013, inspireerde Boss tot het maken van een reeks werken als eerbetoon aan Raveel en andere grootheden uit de kunstgeschiedenis. In deze reeks wordt steeds hetzelfde systeem gehanteerd: een lijnfiguurtje dat de contouren van Roger Raveel voorstelt en in diens stijl geschilderd is, wordt afgebeeld in een doek dat voor de rest geschilderd is in de stijl van een andere kunstenaar. In het eerste werk uit deze reeks wordt de link gelegd met Mark Rothko. De Raveel figuur wordt monumentaal weergegeven voor een color field painting bestaande uit rood en zwart. Het combineren van de stijlen van de 2 kunstenaars zorgt voor een nieuw uniek werk: 1 + 1 = 3 in dit geval.

(door P.O.)

 
Ravothko (ode to Raveel and Rothko) 2013 Acrylic on hardboard 110x150cm
  Ravothko (ode aan Raveel en Rothko)

 

The decease of the Belgian artist Roger Raveel in 2013, inspired Boss for the creation of a series of works in honor of Raveel and other masters from the history of art. In these series, the same elements are used: a line figure, representing the contours of Roger Raveel and painted in his style, is depicted on a canvas, which is for the remainder painted in the style of the other artist. In the first work of this set, Raveel is linked to Mark Rothko. The Raveel figure is drawn monumentally in front of a color field painting constructed with red and black. The combination of the styles ot the two artists creates a new unique work: 1 + 1 = 3 in this case.
Het overlijden van de Belgische kunstenaar Roger Raveel in 2013, inspireerde Boss tot het maken van een reeks werken als eerbetoon aan Raveel en andere grootheden uit de kunstgeschiedenis. In deze reeks wordt steeds hetzelfde systeem gehanteerd: een lijnfiguurtje dat de contouren van Roger Raveel voorstelt en in diens stijl geschilderd is, wordt afgebeeld in een doek dat voor de rest geschilderd is in de stijl van een andere kunstenaar. In het eerste werk uit deze reeks wordt de link gelegd met Mark Rothko. De Raveel figuur wordt monumentaal weergegeven voor een color field painting bestaande uit rood en zwart. Het combineren van de stijlen van de 2 kunstenaars zorgt voor een nieuw uniek werk: 1 + 1 = 3 in dit geval.

(door P.O.)

Young Girl From the Back

Door | |
Plaats een reactie
Young Girl From the Back 2013 Acrylic on hardboard 115x115cm
  Young Girl From the Back In the foreground you can see a young girl with long blonde hair walking inside the canvas. This night scene occurs on a deserted lane with plane trees. A light source shines on the hair of th girl and makes her sweater glare in a bright orange. A bit further, some cars are hardly visible. The facades of the houses are also only slightly suggested. The pruissian blue sky spreads a cool light on the rest of the environment and transforms the dark trees into amorphous pilars. This creates a similar mysterious atmosphere that you can find in the works of Paul Delvaux. But differently from what you can find in the works of Delvaux, the surreality doesn’t get the empahsis (no strange combinations of antique and contemporary elements, nor (half)naked female figures). The focus is on the solitude and isolation, on the threatening danger and the vulnerability of the girl, alone on a nightly lane. It is just like she is heading into a dark forest and danger is lying behind every tree.
Op de voorgrond zien we een close-up van een jong meisje met lang blond haar dat het doek binnenwandelt. De scène speelt zich bij nacht af op een verlaten laan met platanen. Een lichtbron valt op het meisje en maakt haar trui fel oranje. Iets verderop zijn enkele auto’s amper zichtbaar. Ook de gevels van de huizen zijn slechts summier aangegeven. De Pruisisch blauwe lucht werpt een koel licht op de rest van de omgeving en tovert de donkere bomen om in amorfe zuilen. Dit zorgt voor een bevreemdende sfeer die aan Paul Delvaux doet denken. Anders dan bij Delvaux ligt de nadruk hier niet op het surreële (geen vreemde combinaties van antieke elementen met eigentijdse zaken of (half)naakte vrouwenfiguren), maar op het bevreemdende en het isolement; op het gevaar en de kwetsbaarheid van een meisje alleen in een nachtelijke laan. Het is alsof ze zich in een donker bos begeeft en er achter elke boom gevaar dreigt.

(door P.O.)