Couple
2013
Acrylic on canvas
50x50cm
Whoever catches a first glimpse of this odd painting, is confused. The brain of the spectator needs some time to transform the abstraction of the first flash into an image representing a path neer a canal. After a moment, one might notice the couple on the path, the title of the painting refers to. In the distances an anonymous little village looms in the haze that is covering the scene from the prying eyes of the viewer.
Three dark parts dominate the canvas: the path and two areas of hillsides covered with trees. The positioning of the dark hillsides against the radiant horizon light and the alternation of dark and light strips, create a gaudy image. The comosition and the spear-shaped ornaments are positioned in a way it leads the eye automatically to the horizon and the couple.
It seems like the artist is playing a game with the spectator (without this last one noticing it): from one hand, the cleverly chosen composition forces the eye to watch where the artist wants it to watch. On the other hand, the haze and vagueness of the contours make it hard to peek.
Wie een eerste blik op dit vreemde schilderij werpt, is verward. De hersenen van de toeschouwer hebben even de tijd nodig om de abstractie van de eerste flits om te zetten in een beeld dat een jaagpad aan één of andere kanaaltje voorstelt. Wat later ontwaar je op het pad het koppel waarnaar de titel van het schilderij refereert. In de verte doemt een anoniem dorp op, verhult in de nevels die het tafereel afschermt van de al te nieuwsgierige blikken van de kijker.
Drie donkere partijen domineren het doek: het jaagpad en twee boompartijen die heuvels bedekken. De plaatsing van de donkere heuvelruggen tegen een fel horizonlicht en de afwisseling met lichte stroken, zorgen voor een bont beeld. De compositie en de spiesvormige decorelementen zijn zo gekozen dat het oog naar de horizon en het koppel gezogen worden.
Het lijkt alsof de kunstenaar een spelletje speelt met de toeschouwer (zonder dat deze laatste het beseft): enerzijds zorgt een clever gekozen compositie ervoor dat het oog gedwongen wordt om te kijken waar hij het wil; anderzijds bemoeilijkt de mist en de vaagheid van de contouren het gluren.
(door P.O.)
Whoever catches a first glimpse of this odd painting, is confused. The brain of the spectator needs some time to transform the abstraction of the first flash into an image representing a path neer a canal. After a moment, one might notice the couple on the path, the title of the painting refers to. In the distances an anonymous little village looms in the haze that is covering the scene from the prying eyes of the viewer.
Three dark parts dominate the canvas: the path and two areas of hillsides covered with trees. The positioning of the dark hillsides against the radiant horizon light and the alternation of dark and light strips, create a gaudy image. The comosition and the spear-shaped ornaments are positioned in a way it leads the eye automatically to the horizon and the couple.
It seems like the artist is playing a game with the spectator (without this last one noticing it): from one hand, the cleverly chosen composition forces the eye to watch where the artist wants it to watch. On the other hand, the haze and vagueness of the contours make it hard to peek.